Het bericht over een (gedwongen) uithuisplaatsing van twee kinderen, van Russisch-Letse komaf in Culemborg, zorgde op GeenStijl.nl voor een hoop commotie. Er volgden slepende rechtszaken van moeder en halfbroer Ilja aan de ene kant en Bureau Jeugdzorg aan de andere kant. Op 19 september mochten de kinderen na een half jaar eindelijk weer bij hun moeder thuis komen.

Deze videoreportage van GeenstijlTV geeft kort en helder weer wat er mis is gegaan:

De berichtgeving op Geenstijl begon met een video waarop te zien was dat de kinderen uit huis geplaatst werden. Dit maakte veel los en er kwamen honderden reacties van reaguurders die zich afvroegen hoe dit kon gebeuren. In veel reacties werd aangegeven dat er wel een eenzijdig beeld werd geschetst van de situatie. De redactie van Geenstijl besloot vervolgens om deze case verder uit te zoeken en heeft er inmiddels meerdere artikelen aan gewijd. Het laatste item op hun website was een videoreportage die je hierboven hebt kunnen zien.

We lazen deze artikelen al langer, maar de reportage maakte ook een hoop bij ons los. We hebben niet genoeg informatie om een goed oordeel te kunnen vellen over deze situatie. Of het handelen van Bureau Jeugdzorg juist is, kunnen we niet zeggen. Ook geloven we niet dat dit onze taak is. Eén ding is werd echter wel duidelijk: de kinderen zijn zwaar de dupe van deze situatie.

Na de video bleef er één vraag bij ons over: wat kunnen de lezers van Geenstijl doen om dit gezin te helpen? Of meer concreet: wat kunnen wij doen om hen te helpen? We besloten daarop om de kinderen een trampoline te schenken. Dit leek ons de beste manier om de tweeling weer wat plezier en geluk te geven in hun leven.

Op 19 september bezochten we de familie om de beloofde trampoline te bezorgen en op te bouwen. De ontmoeting met moeder en de tweeling was indrukwekkend. Het was meteen duidelijk dat moeder, ondanks haar beperkte middelen, haar uiterste best deed om de kinderen een zo goed mogelijke jeugd te geven.

Nikolai liet trots de verzameling spelcomputers die hij van Ilja had gekregen zien. Zus Anastasia vertelde dat ze in groep 5 zat en de keersommen nog wel lastig vond. Zodra het buiten droog was, zijn we begonnen met het opbouwen van de trampoline. Na een half uurtje de handen uit de mouwen steken, konden de kinderen genieten van hun nieuwe springtoestel. 

 

Wij vonden het gaaf dat we iets hebben kunnen betekenen voor de Nikolai, Anastasia, halfbroer Ilja en hun moeder. De rechter doet een dezer dagen uitspraak over het feit of de kinderen definitief naar huis mogen of niet. We hopen van harte dat meer media gaan schrijven over deze schrijnende situatie zodat Anastasia en Nikolai snel weer herenigd kunnen worden met hun familie.

Update (24 november 2014): De kinderen zijn eindelijk vrij!